Er zijn diegenen die zeggen dat verhaallijn-gedreven single player games ten dode zijn opgeschreven. Weliswaar mogen er goede verhaallijn-gedreven indie titels zijn, maar de grote spektakels van de jaren negentig en de nullen lijken te zijn verdwenen.
Ik zeg dit gedeeltelijk omdat ik beoog met Total Rendition zo’n spektakel te realiseren. Het is daar nog wat vandaan, omdat SchiZotypy Games geonderkapitaliseerd is. In normaal Nederlands wil dat zeggen dat er (nog) niet genoeg geld beschikbaar om talent en materiaal te verwerven voor diens doelen. Misschien zullen sommigen zeggen dat dit kan worden verklaard omdat ik ontbeer aan talent, ofschoon ik soortgelijke problemen heb geobserveerd bij de zwaargewichten van verhaallijn gedreven gameplay. Wat is er aan de hand?
Zelfs indien ik zo ruimhartig mogelijk zou zijn ten aanzien van Gamergate, en zou veronderstellen dat Gamergaters critics van game critici zouden zijn, daarbij bewust Wikipedia’s redactie beleid over het onderwerp door de vingers zien (hoewel, wat Andrew Keen betreft, zuigt Wikipedia, en diens kritieken op de Cult van de Amateur zijn recentelijk heel erg relevant voor game ontwikkelaars geworden, vanwege de opkomst van Roblox), zelfs dan, zou Gamergate nog steeds het punt missen. Game journalisten kunnen maar zoveel schade aanrichten.
“plus ça change, plus c’est la même chose”
Ik stopte met het schenken van aandacht aan gane journalisten, nadat dat HaakuGaming geval een vroegtijdige “recensie” gaf, die was voorafgegaan aan de teleurstelling van (herinner je deze nog? Een dikke 7 jaar voor Gamergate!) Kane & Lynch: Dead Men. De uitgevers kochten blijkbaar een BAFTA en een paar positieve recensies. Niemand werd destijds in de maling genomen door corrupte game journalisten. Met andere woorden, corrupte game journalisten kunnen alleen gaming beschadigen als wij dat eerste ongeoorloofde autoriteit toekennen. Aan de andere kant, is de missie van SchiZotypy Games om met de meest badass games te komen. Om dit te bewerkstelligen, is het ook een publisher, omdat we niet naar andere publishers kunnen stappen (en al helemaal niet T2 Games) om de productie van onze titles te financieren.
Amy Hennig, de bedenkster van de Uncharted reeks, stelde dat de pitch voor grootschalige verhaallijn-gedreven games veelal bij dovemansoren terecht komen. Helaas spreek ik uit ervaring (opgedaan met het spreken met investeerders) dat ze er niet ver naast zit. Sterker nog, ze zit er precies bovenop. Het is wat de grote uitgevers ook denken en handelen als zodanig. Maar waarom geven de grote uitgevers het op met grootschalige verhaallijn-gedreven games die de tradities van Deus Ex, Half-Life en Metal Gear Solid voortzetten? Simpel, omdat de uitgevers verantwoording verschuldigd zijn aan aandeelhouders, de geldschieters. En deze geldschieters hebben het veelal opgegeven wat verhaallijn-gedreven gaming betreft. En hiermee komen we dus terecht in moeilijkheden.
Neem nou Andreessen Horowitz, die botweg beweerde:
Today’s best games are continually updated online services whose players form an integral part of the game through multiplayer and user-generated content. These “games-as-a-service” have become rich, interactive social networks whose in-game player friendships rival those made in person.
De game waarvan ze niet willen dat je het speelt!
Menen dat competitie-gedreven gaming een einde heeft aan verhaallijn-gedreven gaming is een daad van cultureel vandalisme. Verhaallijn-gedreven single player games leveren scherpere politieke en culturele commentaren. Het is moeilijk voor te stellen dat Elon Musk een Fortnite avatar zou opzetten om tegen de COVID-19 lockdowns zou protesteren. Evenzeer, mist GTA Online de satirische punten waar de GTA reeks zichzelf beroemd mee hebben gemaakt. Het is niet dat Fortnite of PUBG kwaadaardig zou zijn, evenmin dat diens spelers dommeriken zouden zijn. Het is eerder dat dergelijke games tegemoetkomen aan andere behoeften, een factor die investeerders moeilijk in kunnen zin. Hopelijk zal dat snel veranderen.
Total Rendition levert nu al verontwaardiging op, ondanks dat het nog niet is voltooid. Total Rendition heeft al diens eigen Jack Thompsons, en ze willen niet dat het project faalt voordat het is voltooid, op basis van het kleine beetje wat naar buiten is gekomen. Die lui zijn de “ze” in de tagline. Blijkbaar doen we dus iets goeds! Multiplayer hebben niks tegen verhaallijn-gedreven titels waar het dat aan gaat. Maar de denkwijze van a16z is veelvoorkomend. Het illustreert bij uitstek hoe menig uitdager van hen er ook over denkt, vandaar dat ik er specifiek aandacht in steek.
Misschien goede zaken? Het is wat Dave Thier van Forbes lijkt te denken. Niet noodzakelijkerwijs. Hollywood brengt nog steeds films als “packaged entertainment”, zoals Andreessen Horowitz het op snerende wijze brengt. Op vergelijkbare heeft live voetbal televisieseries niet verdreven. Beiden worden gemaakt met camera’s en uitgezonden op eenzelfde wijze. Maar ontwikkelaars van verhaallijn-gedreven games kunnen nog steeds lessen leren. Ten eerste, ofschoon graphics technologie is verbeterd, zijn de verwachtingen van spelers toegenomen. Om die reden moet meer mankracht neergezet worden bij 3D kunst. Aan de andere kant, kunnen engines ook geleverd worden door derde partijen, dus kan er worden bespaard op software engineering.
Battle Royale met de big bois
Veel van de grote, gevestigde uitgevers en ontwikkelaar zijn institutioneel gezien niet langer meer capabel om zich aan te passen aan de drastisch gewijzigde workflow. Ironisch genoeg, was de omschakeling van verhaallijn-gedreven naar competitie-gedreven gemakkelijk te maken voor de grote publisher-developers. Ze hoefden namelijk niet veel veranderen. Software engineers die aan de engines werkten konden worden overgeplaatst naar netcode en betalingssystemen. Een uitzondering is CD Projekt RED, maar wij weten allemaal hun verhaal.
Echter, ware het Cyberpunk 2077 aangaat, moet ik CD Projekt RED verdedigen. SchiZotypy Games en CD Projekt hebben vergelijkbare doelstellingen (maar radicaal andere methodes), maar ik dwaal af. Indien ze de release van Cyberpunk 2077 verder zouden hebben uitgesteld, dan zou CD Projekt (jawel, het moederbedrijf van CD Projekt RED) wellicht nog wel eens op de fles zijn gegaan. Misschien waren ze in de schulden ten aanzien van investeerders en banken. Wellicht dreigde hun spreekwoordelijke landingsbaan bijna ten einde te komen, zelfs indien wij gog.com in zouden factoren. Misschien hadden ze Cyberpunk 2077 gewoon moeten bestempelen als een Early Access project, omdat het zo meer begrip van spelers zou hebben opgeleverd.
“By gamers, for gamers”
Om heel eerlijk te zijn, bestaat Early Access omdat het anders wellicht niet meer mogelijk is voor grootschalige verhaallijn-gedreven games te bestaan, anno 2023. Behalve voor de allergrootste uitgevers. Dit is om meerdere redenen; een competitie-gedreven titel met microtransactions levert een hoop liquide middelen op voor een uitgever. Dit is aantrekkelijk voor investeerders en belet een bedrijf ervan bankroet te gaan. Investeerders willen ook harde data voordat ze ergens in investeren. Tot slot, zowel verhaallijn-gedreven games als battle royale-fähige vergen dat ontwikkelaars een soortgelijk vaardigheden-pakket in huis brengen, ofschoon in variërende nadruk op specifieke werkgebieden. Dat laatste houdt in dat er altijd een competitie is tussen die twee als het gaat om logistieke prioriteiten van (in zeer grote bedrijven zoals Ubisoft, Konami of EA; management teams die verantwoording zijn verschuldigd aan) investeerders.
Het feit dat zelfs Hideo Kojima, Ken Levine en Amy Hennig hebben verloren in dergelijke kantoorpolitieke spelletjes, wijst er op dat de productie strategie van verhaallijn-gedreven games dient te worden gewijzigd. Kojima begreep dit, toen hij Death Stranding maakte. Uiteraard, is zijn route zeker geen optie voor de nieuwe en aankomende gameplayschrijvers. Die worden gehinderd door een maaiveldcultuur onder indie developers (en ik verwijs met ongenoegen naar een toespraak van Rami Ismail) aan één kant, en aan de andere kant, kortzichtige investeerders en gierige uitgevers die zich door de ander verder gesterkt zullen voelen.
Het is niet onterecht om te stellen dat microtransactions kom aan hebben gemaakt met verhaalvertellende ambitie binnen een aantal van de grote studio’s. Alles wat investeerders zien is dat Battle Royale-fähige games een betere kosten-baten ratio hebben dan narratieve games. Ook al gebruiken beiden grofweg dezelfde moetjes en boutjes, ten minste, vanuit het perspectief van een investeerders. Dus, voor investeerders zijn narratieve-gedreven games momenteel een non-starter. Het is aan game developers en spelers om de market voor verhaal-lijn gedreven games op te bouwen vanuit ground zero. De slogan van Interplay “by gamers, for gamers” is nog nooit meer relevant geweest.